Oktay kaynarca - Akşam erken iner mahpushaneye

Akşam erken iner mahpushaneye

AKŞAM ERKEN İNER MAHPUSHANEYE
Akşam erken iner mahpushaneye
Ejderha olsan kar etmez
Ne kavgada ustalığın
Ne de çatal yürek civan oluşun
Kar etmez inceden içine dolan
Alıp götüren hasrete
Akşam erken iner mahpushaneye
İner yedi kol demiri, yedi kapıya
Birden ağlamaklı olur bahçe
Karşıda duvar dibinde
Üç dal gece sefası
Üç kök hercai menekşe
Aynı korkunç sevdadır
Gökte bulut, dalda kayısı
Başlar koymaya hapislik
Karanlık, can sıkıntısı
Kürt’ün Gelini’ni söyler Malta’da biri
Ben ise voltadayım ranza dibinde
Ve hep olmayacak şeyler kurarım
Gülünç, acemi, çocuksu
Vurulsam, kaybolsam derim
Çırılçıplak bir kavgada
Erkekçe olsun isterim
Dostluk da düşmanlık da
Hiçbiri olmaz halbuki
Geçersin birer namluya
Başlar gece devriyesi jandarmaların
Hırsla çakarım kibriti
İlk nefeste yarılanır cigaram
Bir duman alırım dolu
Bir duman kendimi öldüresiye
Biliyorum
Sen de mi diyeceksin
Ama erken iniyor akşam mahpushaneye
Ve dışarıda delikanlı bir bahar
Seviyorum seni çıldırasıya
Şiir : Ahmet Arif