Bulutsuzluk Özlemi - Yaşıyordu Şehir

Yaşıyordu Şehir

YAŞIYORDU ŞEHİR
DURMAKSIZIN
BİZE HİÇ ALDIRMAKSIZIN
KENT KÖTÜLÜKLERİYDİ
YOLUMUZU KESEN
GÖZYAŞIMIZA BAKMAKSIZIN
GENÇTİK HEYECANLIYDIK GÖZÜMÜZ KARA
BİZ LAFTAN
ANLAMAZDIK

ESTİ RÜZĞAR BİLİNMEDİK SOKAKLARDA
KAYBOLMANIN TADINA VARDIK

KAÇIP PARANTEZ AÇTIK
KENDİMİZE
KOSKOCA BİR DÜNYA
İKİMİZE

TIKADIM KULAĞIMI
ATTIM GÖZLÜĞÜMÜ
İSTERDİM Kİ BU RÜYA BİTMESİN
YAKTIM GEMİLERİ
ÇOK YOL ALDIM
GERİ DÖNÜŞÜM YOKTU
SOYUNDUM ÖNÜNDE DOKUNMAK GÜZEL
KORKMADAN KUSURLARIMDAN

BİR AMAZONDUN SEN
VAHŞİ BİR ATA BİNMİŞ
UÇARDIN ENGİNLERE DOĞRU


SEN ÖZGÜRÜM DERDİN
BEN SANA ESİR
VE BELKİ BEN BU YÜZDEN
KAHROLUYORDUM

BİZ KENDİ ROMANLARIMIZI
YORULMADAN YAZARKEN
KENDİ SİNEMALARIMIZIN
BAŞROL OYUCUSU OLMUŞTUK

SEN ÖZGÜRÜM DERDİN
BEN SANA ESİR
BELKİ BEN BU YÜZDEN