Dem - Beynime Kramp (Ft. Zangief)

Beynime Kramp (Ft. Zangief)

Deli gibi beynime kramp,
Ve fikrimin suçu nedir? değmesin dram.
Garibanın evi gibi tam takır kafam,
Yaramadı o iksir yan etki falan...

Yine döner başım, ağır ağrıya gebe,
Düşer yaşım ızdırabın ana rahmine,
Ne el bebek, ne gül bebek,
Dinlediğin kör bebek.
Anlattığımı anlamak için, görmüyor olman gerek.

Yaşam destek; ünite bir, görünmesin hiç yüzün,
Hayatın sözlü sınavında törpülenir iç yüzün,
Hep bedbaht ifaden var saklanır diğer yüzün,
Ya saklanmasan severler mi seni öyle hiç düşün!

Çünkü insan kılıfı sever önce, içini sonra tanır,
Ya benim gibi kör olsaydın! samimiyet solda sıfır,
Bütün iyi hatıralar çekip gidende kalır,
Kendisiyle kalana sor, cevabı tabi kahır.

Yüzüme bakta konuş, şimdi çok olumsuz sonuç.
Adamlık sınavında karakterin bozdu oruç.
Samimiyetle boğuş, sonra tıkıldığın koğuş,
Vicdanının ilikten parmaklıkları ve soğuk!


Nakarat x2

Gel...
Gör beni gerçekten,
Bak, yüzmünün derinine mercekten,
Farkım yok gibi geliyorsa, sana zor...
Gelir beni sevmek, ölmekten.

Yine yol, görünür fincandan,
Ama yok, ışığın boş şamdandan,
Medet umma!
Derindir o ummanlar,
Her saniye seni daha yutmakta...




İlgsizlik büyük suçum talan oldu insaniyet,
Mesafeyi aşmayalım uzaktan selam et!
Anlamaya çalıştığımda yüzlerde ölü ifade
Samimi gelmiyor çok belli sahte.

Deli gibi beynine kramp ve sonrasında,
Dizleri yere vurur adamın...
Kendine gelmesi uzun zaman alır ama,
Tecrübeyide sayarsak boş değil bakışların.

Masal gibi anlatsamda özlü değil sözlerim,
Geçer gider bir kulaktan diğerine.
Az sakal olsaydı farklı olur muydu sence?
Sanmam olmazdı yine yine aynı terane.

Yokuş aşağı inişinde her zaman olur hızın
Yukarıyı göremeden yarı yoldan dönenlerde
Var tabi onlardada yara bere,
En iyisi mi yukarıya çıkanlara yer açıver bebe!

Geniş açı kurbanıdır temkinli olmayanlar
Tabi onlarda da var zeka çok olmasada.
Bellidir kıpkırmızı yüzlerinden fışkırır
Boş kulaç çekmenin verdiği cefa.


Nakarat x2

Gel...
Gör beni gerçekten,
Bak, yüzmünün derinine mercekten,
Farkım yok gibi geliyorsa, sana zor...
Gelir beni sevmek, ölmekten.

Yine yol, görünür fincandan,
Ama yok, ışığın boş şamdandan,
Medet umma!
Derindir o ummanlar,
Her saniye seni daha yutmakta...