Turgut Çakır - Nefse Uydun

Nefse Uydun

Nefse uydun
Kaldın denizde
Nefsin ayıbını görseydin
Gözlerin güneşin dağına bakardı

Namuslu birini aldatırsan
Tanrı güneşi ayıplar seni
Senden iyilere yer verirsen
Dünyanın ikinci güneşi sever seni

Sen ne buldun bende
Benim gözlerimde
Sessizliğimde ne buldun
Beni benden aldın
Ben yalnız kaldım
Kalbime saklandım
Uykuya daldım
Gecenin karanlığında
Uyuya kaldım
Doğruluğun ipine sarıldım
Akıl gelince
Aklımla gördüm, kalbimle işittim

Nefse uydun
Kaldın denizde
Nefsin ayıbını görseydin
Gözlerin güneşin dağına bakardı

Namuslu birini aldatırsan
Tanrı güneşi ayıplar seni
Senden iyilere yer verirsen
Dünyanın ikinci güneşi sever seni

Sana kör olasın demedim
Yağmur nar çiçekleri açtırır dedim

Doğruluğun ipine sarıldım
Sonsuzluk güneşi doğdu gözlerimde
Sen giderken
Yalanla yaşayan insanı düşündüm
Her işittiğini söyleyen
Çınar ağacı dikse tutmaz

Sana kör olasın demedim
Yağmur nar çiçekleri açtırır dedim

Seni bağışlasam
Pişman olup döner misin?
Döner misin?

Namuslu birini aldatırsan
Tanrı güneşi ayıplar seni
Senden iyilere yer verirsen
Dünyanın ikinci güneşi sever seni