Mert Bilman - Müjgan (Düet Lâl Efkad)

Müjgan (Düet Lâl Efkad)

Yine bir gol yedim uzatmaları oynuyorum.
Uzakta değilsin de yolunu neden bulamıyorum?
Her yer taşlı yollar, çiçekli yolu arıyorum,
O kadar dolaşsam yine çıkmaz da kalıyorum.

Sevmemek için yemin eden bu kalbim, hala neden atıyor?
İyice dipteyim be, kurtar beni batıyorum
Uzat elini n'olur, kurtar burdan !
Seni kaybettim ben, sekiz aydır arıyorum...

Ne kadar çok diretsem de, boşa bu çabalar
Yeri mi alabilir mi sence, söyle o gavatlar
Bende yerini kimse alamaz, biliyorsun bunu
Bu yüzden mi kaç zamandır benimle oynuyorsun?

Sol yanımı oyuyorsun, neden hala duruyorsun?
Sevdiğini söylüyorsun, sorsalar koruyorsun.
Bıktım bu yalanlardan, biraz farklı olaylar var
Bildiğim tek şey duvardan sessizce bakıyorsun.

Ben yine ben değilim ben.
Kalmadı halim yine dön gel
Engeller çıkıyor kalbimi ben
Sana verdim.
Ben yine ben değilim ben.
Kalmadı halim yine dön gel
Engeller çıkıyor kalbimi ben
Sana verdim.

(Nakarat)
Susarım sessizliğim bin çığlığa
Nefes oluverir birden
Kusarım öfkemi karanlıkta
Aydınlığı doğurur gölgem
Bir neden ver nedensiz gel
Bu sefer sensiz olmaz de
Yol değil engel huzur ver gel
Gelmezsen bozulur dengem

Gündüzü olmayan, gecenin kapanmayan perdesinde
Son ses melodiler çalar kulaklarımda (Fısıltı)
Dil eşliğinde koltuğun başında çalışırım!
Korkulara hükmetmeye ağır duvarlara karanlıkla dil dökmeye

Ben herşeyine razıyım razı olurmu bilemem Allah
İstersen aşşağıla ama onsuzluğuma karışma
Yarınlarını harcayan kardeşim gibi yarından
Umut hala taşıyorken gün görmeyen çiceğini kurutma

Beklersen düştüğüm yerden dakikasında toparlanırım
Kalktığım zaman unutmayın ki daha güçlü olacağım
Çarıklı ayaklarınla kilometrelerce yolu teperken ben
Kaldırımda büyüttüğüm aşkı nasıl edeceksin kapı dışı

Anneme denmiş yıllar önce kalp yolunda bıktırırlar
O da dersini yıllarıyla almış harcamış nice baharlar
Kız kardeşimin intiharında beddua döner dilin ucunda
Annem anla artık hiç kimse ilk aşkına kavuşamaz

Bir rabbil alemin bilir derdimi
Bir de ben ama kimim nerdeyim
Günahlarla pislenmedim
Ben seninle kirlendim
Tırnaklarımla kazdım gururu
Göz önünde onca hain onuru
Bel altında nankör duygu
Azgınca açtı namus orucunu