Yakup Vardar - Simsiyah Trenin Sarışın Kızı

Simsiyah Trenin Sarışın Kızı

Simsiyah Trenin Sarışın Kızı
Aldı benliğimi o gözü kaşı
Karşımda bir melek hemde cap canlı
Allah'ım o yüzü neden bakmadı

Kelimeler yetmez onun cismine
Kimseler kıyamaz bakmaya yüzüne
Tutulmak nedir o öğretti bana
Nereden indin sen bu yer yüzüne

Vagon full çekiyor gözüm hep onda
onunkiler ise hep dışarıda
Bir eli belirdi buğulu camda
Diğer eli ise hala kitapta

Bir kez olsun baksın oda yüzüme
Gözleri belirsin benim gözümde
Ne kadar dirensem de hiç olmadı
O nur dolu yüzü bana bakmadı

Yollar uzun diye seviniyordum
Onunla ilgili hayal kuruyordum
Yüzünü yüzümde canlandırıyordum
Gözleri çok fena kaçamıyorum

Kahveler geliyor yemekler gidiyor
Kız o masum duruşunu hiç bozmuyor
Elimdeki kalem onu çiziyor
Allah'ım gözleri neden bakmıyor

İçim çok buruk son istasyondayız
Anlaşılan artık yolun sonundayız
Önümdeki melek uçup gidiyor
Hayallerim ellerimden Kayıyor

Ne yapsam ne etsem anlatamadım
İçimdekini ona haykıramadım
olsun ben onu içimde yaşatırım
Gerçekten çok sevdim seni sarışınım,

Denk gelmediki hiç dumen kırışın
Gemim yine alabora kalmışım
Olsun be güzel olsun imkansızım
Ben seni yüreğime rotam yazdım


Uzun yollar bitti kız kalktı gitti
Halbuki o benim düşlerimdekiydi
Allahım ne olursun son bir kez daha
karşılaşalım biz o vagonda