Ahmed Arif - Oy Havar (Yangınlar)

Oy Havar (Yangınlar)

Yangınlar, kahpe fakları, korku çığlıkları
Ve irin selleri aç yırtıcılar
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın
Bir cana bir başa kalmışsın vay vay

Pasatsız duldasız üryan
Bir cana bir de başa
Seher vakti leylim leylim
Cellat nişangahlar aynasındasın

Oy sevmişem ben seni
Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu
He canım, çiçek dağı kıtlık kıran
Gül açmaz çağla dökmez

Vurur çakmak taşı kayalarıyla
Küfrünü medetsiz Munzur
Sahmurat suyu kan akar
Ve ben şairim

Namus işçisiyim yani, yürek işçisi
Korkusuz pazarlıksız, kül elenmemiş
Ne salkım bir bakış, resmin çekeyim
Ne kinsiz bir rüzgar, mısra dökeyim

Oy sevmişem ben seni !
Ve sen daha demincek
Yıllarda geçse demincek
Bıçaklanış dal gibi ayrı düştüğüm

Ömrümüm sebebi ustam, sevgilim
Yaram derine gitmiş
Fitil tutmaz bilirim
Ama hesap dağlarladır, umut dağlarla

Düşün uzay çağında bir ayağımız
Ham çarık kil çorapta olsa da biri
Düşün olasılık, atom fiziği
Ve bizi biz eden amansız sevda

Atıp bir kıyıya bir zamanı
Yarının çocukları gülleri için
Herbirinin ayva tüyü için çilleri icin
Koymuş postasını, görmüş restini.

He canım, sen getir üstünü
Oy Havar, Muhammed İsa aşkına
Yattığım ranza aşkına
Deeey dagları un eder ferhadin gürzü.

Benim de boş yanım hançer yalımı
Ve zulamda kan ter içinde ası
He desem koparacak dizginlerini
Yediveren gül kardeşi bir arzu.

Oy sevmişem ben seni...