İnfaz - Ölüm Gibi

Ölüm Gibi

Hiçbir korkum yoktu bu dünyadan bir baktım unutmuş insanlar
Sen haykırsan bile duymazlar ne yaparsan yap susmazlar
Sen yalvarsan bile uslanmaz aldatmış beni kurnazlar
Ben bıktım kin kusmaktan bir gün bitecek kumpaslar
Beni sırtımdan bile vursan da hırsından yine suçlarsın sen
İnsanlar bana çatmakta fırsatlar kime çıkmakta ben
Bırakmam asla dursam da kral da olsan kısmanmam
Kırıldı kalbim sızlanmam ben bildim bileli zor yazmak
Hiç doymazlar ve sormazlar ama poyraz var bana koymaz bak
Seni boynuzlar kana doymazlar yeni bozgunlar adam olmazlar
Beni korkutmaz haram olsunlar yokluk var daha ne olsun lan
İnsanları para bozmakta insanları yasa boğmakta
Ve insanlara nasip olmakta ben çok korktum basit olmaktan
Dünyayı taşır omzunda bu dünyada nasıl dostluklar
Dünyada başıboşluk var artık dur boşa koşturma
Yazdım ben acı buldukça görecektir yaşı doldukça
Nakarat
Yalanları fark ettikçe ben yarınları terk ettim
Tüm zamanlarımı çal ellerimden ama korkum yok bunu hak etmedim
Bir an gidersin vakit gelir insanlar hep basitleşirken
Dünya dönecek tersine bir gün yaşamak belki de nasip değil
Ben kaybetmedim ama fark eder mi anlat hadi bana varsa derdin
Göğsümü geldim hazmederdim ve yazdığım her söz az mı geldi
Dostlar kuyumuzu kazdı belki düşündükçe dedim aslı var mı ki
Baskı var dedim astı kendini hayalin infaz yazdı gerçeği
Bilmiyorum sana gaz veren kim sevgim öfkemi zaptederdi
Dedim ki kendime fazla gerginim sakin kalıp da sakla kendini
Sabrım kalmadı vakti geldi kalleşlere ben çok direndim
Doğmaz güneş ve battı kendim düştüm kalktım bak tükendim
Kendimi çoktan terk ettim her tepkini ben dert ettim
Sen sahteydin ben gerçektim bir gün herkes borcunu verecektir
Karakterin çok gevşektir sana kardeşlik yok kalleştin
Üstünden birkaç hak geçti kalbini yaptın rhyme deşti
Sevmekten bile vazgeçtim ben kiminin gözünde bir keştim
Kalmadı artık hiçbir şeyim ama ailem benim için her şeydir
Omzuma çok kez dert bindi yıkamazsın beni sen kimsin
Lan bir kalbim var bir semtim gözyaşlarını sil şimdi