Talha Bora Öge - Korkmuyorum Aşktan

Korkmuyorum Aşktan

Kızıl bir yaz akşamı ve uzun bir yol arifesinde vazgeçtim sağ elimden
Ve valizimde köşeye sıkıştırılmış bir umuttu senden kalan
Bir kez olsun yanlış anlasaydım gözlerini keşke
Korkmuyordum artık yalanlarından, korkmuyorum aşktan
Delikanlılığım palazlanmış yeni, yeni adam olduğum bir demdi
Başkentin havası gibiydi her anım o zamanlar
Pusluydu nefes www.sendeyim.com aldırmazdı
Hasrettim yani berraklığına gözlerinin ve özlerdim kendimi
Öyle gereksiz, öyle çekilmezdi ki asiliğim
Adam gibi sevemezdim sonra, adam gibi sevemezdim
Bi bağlamam vardı, birde seni görebilme olanağı her şeye inat
Saklambaç oynamaya başlardık gözlerimiz her karşılaştığında
Sen ceylan misali bir görünüp bir kayboluyordun
Ben sürekli ceza alan haylaz öğrencisi gibi okulun, mahallenin serserisi oluyordum
Divanesiydim çocuksu kaygıların ve boyumu aşmadı hiç sularım
O zaman da korkmuyordum yani Korkmuyorum aşktan
Kızardı annem bela yağardı sokaklara ve dinlemiyorsun beni derdi
Hâlbuki hiç silahım olmadı benim imanımdan başka
Başkentin karı adamakıllı özlediği günlerdi
Oysa bulmuştum seninle belayı
Esiyordun gönlüme soğuyordu yangınım
Yara nedir bilmeyen ben, kabuklarını soyuyordum kalbimden
Ne istedin benden bilmem onca kavganın ortasında
Sevimli, masum anlamaya çalışan bi bakıştım sade ve sadece
Hiç kimsenin bahçesine girmedim ben çalmadım kirazlarını
Nasılda severdim oysa macerayı, nasılda severdim
Hatıra defterlerimiz vardı bizim fiyakalı
Sana söyleyemediklerimi saklarım orda hala
Yırtıktır ortasından biliyor musun senin yazdıklarında
Ama korkmuyordum artık kızmandan Korkmuyorum aşktan
Sen yoktun, senin beni anlayabilmeni dilerdim her şeyden öte
Ve gözlerinin yanıltmasını beni
Hiç olmazsa bir defa sahteliğinden öte
Ve artık pes ettiğim zaman hain oluyordu adım sevdanın hüviyetinde
Ne tarafa dönsem aranıyordum sen sanıyordum her aşığı
Kaçıyordum çılgın gibi, koşuyordum ne fayda
Kuruyordu kalbim çünkü sen yoktun kandırmıyordun susuzdum
Yaz yakıyordu, pişmanlık yakıyordu, öfkem yakıyordu, sen yakıyordun
Büyüyordun gözlerimde küçüldükçe gönlümde
Görüyordum gidiyordum son bir gayretle
Hayatımın en acı, hayatımın en uzun ama en ferah yoluna çıkıyordum
Sol elim her zamanki gibi elinde
Sağ elimdeyse gözlerin kapalı bir resmin, zaten bir o resmini severdim
Sıkıştırıyordum valizde boş kalan köşeye alelade öylesine
Ve bir seni seviyorum koyuyordum dilimle kalbimin sensiz köşesine
Ve gidiyordum Gidiyordum ve korkmuyordum artık ayrılığından
Korkmuyorum aşktan Korkmuyorum aşktan Korkmuyorum