Ferhat Yayla & Cüneyt Bayram - Yağmur

Yağmur

Denedim denedim başaramadım
Kendimden çıktığım yolda kaybettim
Düşünüp durdum bir kez düştüm kaldırmadılar
Ya yarım kalmaktan
Ya yalan olmaktan
Ya seni bulamazsam
Kaçamazsın yağmayan yağmurdan
Güneşin avuçlarımın içinde
Gülüşün her tebesümünle
Canlanır ifadesi odalarımın her bir köşesinde
Yağmurum ol gel bana ıslat gözlerimi
Gel sen sabret ellerin yerine
Koyamam kimseyi ebediyen yerine
Bu yük omuzlarımda taşıyamam düşerim ben
Yağmurum ol gel bana ıslat gözlerimi
Gel sen sabret ellerin yerine
Koyamam kimseyi ebediyen yerine
Bu yük omuzlarımda taşıyamam düşerim ben


Siren çalar mahallemde dumanlarıma ambulansın
Yere her düştüğümde ellerime kan bulansın

Ortasında türbülansın işte orda düştü şansın
Bu hikaye bizleriz sen gelirde düş kurarsın

Çıkmak için çukurdan çırpındıkça unuttuk
Aynı Bulut'un altında birer farklı umuttuk
İçimizde buruklukla büyüdük yorulduk
Gülleri hiç sevmiyorduk silahlara soyunduk
Gülleri hiç sevmiyorduk silahlara soyunduk

Yağmurum ol gel bana ıslat gözlerimi
Gel sen sabret ellerin yerine
Koyamam kimseyi ebediyen yerine
Bu yük omuzlarımda taşıyamam düşerim ben
Yağmurum ol gel bana ıslat gözlerimi
Gel sen sabret ellerin yerine
Koyamam kimseyi ebediyen yerine
Bu yük omuzlarımda taşıyamam düşerim ben
Yağmurum ol gel bana ıslat gözlerimi
Gel sen sabret ellerin yerine
Koyamam kimseyi ebediyen yerine
Bu yük omuzlarımda taşıyamam düşerim ben