Mehmet Yetkin - Mevlaya Mevlaya

Mevlaya Mevlaya

Gariplik tuttu boynumdan büker Mevlâ”ya Mevlâ”ya.
Gözüm, her derdi gönlümden döker Mevlâ”ya Mevlâ”ya.
İnandım, Aşk-ı mutlak bir, Gönül bir, sevgi bir, Hak bir;
Dilim, doksan dokuz tekbir Çeker Mevlâ'ya Mevlâ'ya.
Hep nurdandır direkleri gümüştendir yaprakları
Uzandıkça budakları akar Mevlâ'ya Mevlâ'ya.
Senin yurdun ırak iller, Mekân tutmaz garip kullar,
Âdem var git, bütün yollar Çıkar Mevlâ”ya Mevlâ”ya