Mehmet Karakuş - İbret Olsun

İbret Olsun

Tutulmuş bu dilim nedendir bilemem, sensiz mi kalmıştı gönlümde hanem.
İbret olsun bana çektiğim çilem, o yüce affınla bağışla beni.
Ne kadar şükretsem azdır bilirim gel kulum de bana ben de gelirim
İbret olsun diye ben bu canımı uğrunda Allah'ım hemen veririm
****
Dilimi susturdun kalbim konuştu, lütfunla bir daha aşka kavuştu.
Sessiz yalvarmalar senle buluştu, o yüce affınla bağışla beni.
Ne kadar şükretsem azdır bilirim gel kulum de bana ben de gelirim
İbret olsun diye ben bu canımı uğrunda Allah'ım hemen veririm
****
Adına kul olmak en büyük servet, yolunda sen verdin bana hidayet.
Kalbim aşkla doldu doldu nihayet, o yüce affınla bağışla beni
Ne kadar şükretsem azdır bilirim gel kulum de bana ben de gelirim
İbret olsun diye ben bu canımı uğrunda Allah'ım hemen veririm