Dursun Ali Erzincanlı - Gönlümün Gülü

Gönlümün Gülü

Seni seven her ruh uludur Yâ Resûlallâh!
Gözü-gönlü onun doludur Yâ Resûlallâh!
Cemâlin pertevinden zerre şevk alan billâh,
Kapının ayrılmaz kuludur Yâ Resûlallâh!
****
Beklemez bir başka iltifat sana erenler,
Semtin iltifat buğuludur Yâ Resûlallâh!
Gönül gözleriyle bir kere seni görenler
Onlar ruhların bir koludur ya Rasulallah
****
Uçuşur ikliminde altın kanatlı kuşlar,
İklimin kuşların yoludur Yâ Resûlallâh!
Cennet yamaçları gibidir orda ufuklar
Cemalin bu ufkun tülüdür ya Rasulallah
****
Sana ermek imanlı gönüllerin rüyası
Seni bilmeyenler ölüdür ya Resûlallâh!
****
Vuslatın, bu garip kıtmîrin her dem hülyâsı,
Bu benim gönlümün gülüdür ya Resûlallâh!
****
Yine hicranla seni andı gönül,
Tende canım, ruh-u revanım Canan,
Andıkça hasretlere yandı gönül;
Ne olur kıl artık vuslata şayan.!

****
Hem sevip hem ağlayan biçareyim,
Kararsız, derbeder ve avareyim,
Yıkılıp dökülmüş bir viraneyim;
Hal-i hazinim tam mevsim-i hazan..
****
Güller gülse de ağlıyor hep bülbül,
Bir dert küpü adeta şimdi gönül;
Bilmem mümkün mü bu hale tahammül?
Ruhumda Ah-u zar, dilimde figan.
****
Yanıp kebap oldum ümidim yıkma!
İtab et, ama ağyara bırakma!
Vefasız bir kulum cürmüme bakma!
Vasf-ı hale ne hacet her şey ayan…
****
Bilirsin gayri imdat edecek yok;
Gönlümü dertten azad edecek yok;
Kıtmiri başka abad edecek yok,
Hatırım virane, gözlerim giryan
****
Gel vur mızrabını da kalbimi söylet!
Vur ruhuma nağmelerini dinlet!
Ve gönlüme geleceğini vadet!
Vaat et ki kalmadı dizimde derman..