Cengiz Numanoğlu - Bastığın Toprağa Sor Da Söylesin

Bastığın Toprağa Sor Da Söylesin

Sanma ki, her şeyin sonudur ölmek;
Orda devam eder, ağlayıp gülmek.
O mahşer kapısı, 'berzah” ne demek,
Bastığın toprağa, sor da söylesin…
****
Ölüm, ölümsüzlük doğuran ana,
Sonsuzlar sığar mı, üç günlük cana?
Vefâ var mı, etten, kemikten sana?
Bastığın toprağa, sor da söylesin…
****
Nerde o, cihâna fermân edenler;
Dünyayı titreten, fâni bedenler;
Ardında saraylar, koyup gidenler?..
Bastığın toprağa sor da söylesin…
****
Putlaşan, tapılan taçlar nerede?
Gururdan eğilmez, başlar nerede?
Tarihler şâhidi, taşlar nerede?
Bastığın toprağa, sor da söylesin…
****

Nerde o, kendini mâbud kılanlar?
'Benlik” şeytanından, kuvvet alanlar?
Bir ömür uykuda, düşte kalanlar?
Bastığın toprağa, sor da söylesin…
****
Zulümle hükmeden, diller nerede?
Milyonlar katleden, eller nerede?
Kibirden köpüren, seller nerede?
Bastığın toprağa, sor da söylesin…
****
Nerde o, Allah'a karşı duranlar,
'Benden büyük var mı?” diye soranlar,
Saltanat mührünü, kanla vuranlar?
Bastığın toprağa, sor da söylesin…
****
Kabir dedikleri; kimine cefâ,
Kimine; sonsuzluk tahtında sefâ.
Var mıdır; bu dünya aşkından vefâ?
Bastığın toprağa, sor da söylesin…