Geeflow - Yoluma Giderim

Yoluma Giderim

Sabah ezanı uyandırır gecenin gafletinden
Esselatu hayrun minen nevm hadi kalk yerinden
Soğuk suyla abdest al az serinle
Çünkü cehennem çok sıcak bak şeytanla dans edilmez

Âllah oku dedikçe Kur'anı tozlu raflara koyduk
Kömür kokan nefsim kalbimle taşları oydu
Beni benliğimle bir ben yapan oydu (o idi)
Ey Rabbim al sana boynum

Camı ve cemaatteki yokluğum yenilmedi
Alt dudağımda haykırır bozduğum yeminlerim
Delerim yol bulup zeminleri
Gazabın karşısında toza döner korkumun kemikleri

Biz iyilikten men ettik kötülüğü emrettik
İblisi sırtımıza alıp ona yaptık eşeklik
İbadeti terk ettik
Hatta biz şeytanıda geçip ihaneti yeniden keşfettik

Nakarat:
Âllah değip hemen ben yoluma giderim geriye bakmam
Eyvallah anılar gömülür yerin en dibine birşeyler kalamaz
Yallah ben hiç önüme gelene kölelik edemem
Bugünüm yarınım yaradana ait dilimde salavat giderim Rahman'a


Kırdığım gönüllerin feryatlarını duyar gibiyim
Ama kalp taş olmuş duvar gibiyim
Karaya varmak için atılacak son kulaç gibiyim
Camii önünden geçen cenabet utanç gibiyim

Haramlar sayesinde sağır olan kulak gibiyim
Dilde müslümanım ama kalben uzak gibiyim
İnsanoğlu yaşar sanki hiç ölmeyecekmiş gibi
Mahşer gününü hiç görmeyecekmiş gibi

Gireceğiz toprağın altına bir köstebek gibi
Nefsin parıltısı yanında gölgeler kibir
Beyinden kalbe göç eden ilim
Bir an önce günahlarını hayatın mumu sönmeden silin

Rabbim sana yolladığım mesajlarım
Açılan avuçlarımdan yükselir ve dar gönlümü ferahlatır
Ama katına ulaşır mı? bir işaret versen olur mu?
Dua etmeye bile utanıyorum kendi isteklerimden yoruldum

Nakarat:
Âllah değip hemen ben yoluma giderim geriye bakmam
Eyvallah anılar gömülür yerin en dibine birşeyler kalamaz
Yallah ben hiç önüme gelene kölelik edemem
Bugünüm yarınım yaradana ait dilimde salavat giderim Rahman'a