Abdullah Taşkıran - Şehidan Ey

Şehidan Ey

Şehidan ey!
Kızıl kıyamet insan emiyor yeryüzü;
toprak kucak açıyor!
Bir inancı daha salıveriyoruz ortalığa!
Bu kez kıyametler kopuyor!
Yüzümün coğrafyalarında geziniyor kirleri çağın!
Gel ey şehidan!
Gel ve arındır yüzlerimizi!
Gök boşanıyor gözlerimizden çocuklar ıslanıyor!
Anlamlı savaşlar veriliyor şimdi; Peygamber otağı işgal altındadır;
Kudüs işgal altında!..
Ey şehidan!
Utancından yere bakıyor yüzlerimiz
Bu karanlık çağın hesabını nasıl verecek insanlar?
Şehidan ey!
İnsanlar ölüyor hayata umarsız
Oysa biz sana gelmeyi diliyoruz
Diz çökerek ve eskiterek alınlarımızı
Parmak uçlarında gezinir ölümüm

Paramparça olur yokluğuna yüreğim…
****
Rabbimin emrine uydun ey şehid
şüheda safına girdin ey şehid
kanını akıtıp Allah yolunda
şehadet şerbetin içtin ey şehid
****
şehidan ey şehidan ey şehidan
Rabbim ayırmasın bizi yolundan
****
şehadet aşkıyla yanar yüreğim
küfrün suratına kalkar bileğim
zulmü yeryüzünden kaldırmak için
Hakkı hâkim kılmak bütün dileğim
****
şehadet ruhunu yaşat kalbinde
hiçbir engel kalmaz senin yolunda
islamın yoluna kurban olsan da
ölmezsin müslüman Allah katında