Kdr - Favela

Favela

Kalbim bi yanardağ
Kurmaya çabala bi kalıbına bağ
Sabahına hiç bi hayalin sağ çıkmaz
Manzara kan ranzana gömül
Darmadağın huzura armağan ölüm
Çalımına paçavra gönül savur
Yumruğunu sık ve savun
Öfkenin eylemi soyut ve yoğun
Ruhuna boğum
İnsan gibi yaşa şeytan doğur
Gurara boğul
İlerde bi yer de kaos
Denklemi kanlı bi boyutta pause
Görüntü flu
İnsan umudunu kibirle
Tanrı huzurunu insanla kirletti dünyayı kurup
Oynuyo seninle açığını bulup
Açık ve net bi kaçık gibi apaçık açıp izliyo geçmişi halen
Kaçıp kendine sığınıyo zaten
hiç hali yok
P.ç gibi binlerce cevapsız soruyla ortada yağlıyo bazen
Nasılsın KDR binlerce velvere Aklı içinde
İçipte kendinden geçince içinden bişeyler karşına geçince seçince zoru
Konuşuruz onunla sararsa konu
Sorma hiç her hali geçmişi silen bi gelecek hayali ahali bi dinmiyo öfke ve kin

Kim gelecek seninle ölümüne
Aslına bakarsan yalnızsın aslında kalabalık olsanda sil hepsini gerçek değil bil tek dostun var gölgede ki.

Para
Tabiki hepsinin Allah'ı para
Yok olur dostlar bir anda biranla yalnızsın bi anlam ararsın bi yanda kalbin var bi yanda olanlar
Bilmiyo hiç biri 15 yıl kalemle kağıtla hiphop ve plaklar farksızdım kalın bi kitaptan aklımın içinde katil bi Titan var
İnatla gidiyorum inandım inan ki sırtımda Çelik bi kanatla
Bi de Üstüme de zamanın kiri
Ağzım açılmayı bekleyen paslı bi kilit
İmkan eşittir nakit
Tabi
Ağır bi trajedi geçmişe sarınca zamanı nikotine tabi o vakit
Tüketiyo de mi
kural yok Hayatıma Kölesi de kralı da benim
Melodiler evim
binalar kapatıyor manzara gökyüzü izliyo sanki bi devi
Aslında Basitti olanlar hızlıca tırmandı olaylar haplarla teselli odam da baygınken
Yükseldi evimden sirenler
direndim her şey bi yalanken
iğrendim olan ve bitenden
yormuştu gidenler
eski resim gibi renkleri solmuş ve pasteldi
bazen bi hataydı çıkanlar bazen de kastendi
S.ktir et işleri rast gelsin.