Abdullah Beyhan - Annecim

Annecim

Yalnızım gece yine sensiz hüzünler gözlerimde
Bir kenarda ağlıyorum ve sen yoksun yine
****
Anneciğim anneciğim ne olur sev beni yine
Okşa saçlarımı oğlum de dayanamıyorum sensizliğe
****
Tat kalmadı bu hayatta sensiz hüzünlü her gecem sessiz
Dizlerimin üstüne çökmüşüm yastığımın bile boynu bükük çaresiz
****
Şimdi mezarın başındayım elimde bir deste gül yanındayım
Merak etme yalnız bırakmam seni her gün mutlaka uğrarım
****
Gece olur yalnızlık çöker üzerime sessizce
Bırakma ellerimi bırakma tut anne

Nasıl korktuğumu bilirsin karanlıktan bırakma ellerimi
Sıkı sıkı tut anne üzüldüğünde ninni gibi gelen sesinle avut
Ben dizlerine yatayım sen ellerinle saçlarımı okşa
Kızdığında pamuk şekeri al hiç büyümediğimi farzet
Ayakkabılarımı bir numara büyük aldım
Top oynadığımda ister bağır ister çağır
Her zaman haylazlığımdan yakın ev sohbetlerinde sonra yine sev yine öp anne
Beni uyutana kadar başımı kaldırma yastığımdan, yorganım ol anne
Ve bitmeyen sevdam ol yeni yeni hayatlar bırak ellerime
Renk renk misketlerime
Ana ne olursun gitme anne anne anne
****
Tat kalmadı bu hayatta sensiz hüzünlü her gecem sessiz
Dizlerimin üstüne çökmüşüm yastığımın bile boynu bükük çaresiz