Abdulkerim Tiryaki - Er Mektubu

Er Mektubu

Anne, O elinde tuttuğun zarf bir ihanet anında örülmüştür
Ve zarfın içindeki kağıt er mektubudur
Görülmüştür

Doğum günüm
Bugün 3 Aralık
Ve şafak kanlık
Bu mektubu sana yazıyorum anne
Dün sevgilimle ayrıldık

Son mektubuymuş bana yazdığı
Bir daha yazmayacakmış
Demek sevda ayrılığa bir ay dayanırmış
Ve asker ocağında terk edilmekte varmış

Bu mektubu sana yazıyorum anne
Bugün doğum günüm 3 Aralık ve şafak karanlık

3-5 nöbetindeydim dün gece
Bir şarjörün boşluğunda içtim son sigaramı
Ve yorgan gibi üstümü örttü kar, siperde

Sabaha karşı biraz içim geçmiş
Hayalın gözümün önüne geldi anne.
Kız kardeşimi de verdiğinden beri sevdiğine
Bir ben bir sen kaldın geriye

Üzülme anne! Üşümüyorum
Bekliyorum elim tetikte
Bekliyorum memleketi ve seni
Ve artık beklemiyorum beni beklemeyen sevdiğimi
Beklemiyorum yüreğimi ve aşkımı
Soğuk bir siperde yalnız bırakan sevgiyi

Ve bekliyorum anne elim tetikte
Eğer girerse menzile vurup öldüreceğim
Hem aşkı hem sevgiyi

Geçen gece karakolu bastılar
Kurşunlar yağmur gibi yağdı üzerimize
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu anne
Biliyor musun, o an hiç korkmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında kurşun yerine
Işıl ışıl yıldızlar yağıyor sanki üzerimize
Ve ölüm aklımıza bile gelmiyor anne
Canlar canlar gidiyor anne

Gidiyor canlar ve kimbilir ne zaman bahar

Bugün doğum günüm 3 Aralık
Hiç saymadım kaç günüm kaldığını
Daha şafak karanlık

Yeni yeni bitmeye başladı dede, torun muhabbetleri
Ve yeni yeni öğrendim tokat yemeyi
Zamanla herşeye alışıyor insan
Akşam postalları boyayıp yatmaya
Sabah içtimaya kalkmaya

Barut kokusuna tüfeğe havai fişeğe
Nohuta ve kara şimşeğe
İnsan her şeye alışıyor anne

Hele bir de olmasa şu çarşı izni hele bir de olmasa

Her şeye alıştım da bir alışamadım sevdiğimin
Başkasına gidişine
Benden saklama anne

Sende biliyorsun bir haftaya kadar
Nikah masasına oturacağını
Kızma ama anne
Bu terk ediliş ya firara gebe
Ya da bir daha hiç dönmemeye
Sitemim sana değil anne
Ama bu terk ediliş
Ya firara gebe
Ya da bir daha hiç dönmemeye.

Geçen gece karakolu bastılar
Kurşunlar yağmur gibi
Yağdı üzerimize,
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu yine anne

Biliyor musun?
O an hiç kokmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında
Kurşun yerine ışıl ışıl yıldızlar yağıyor sanki üzerimize
Ve ölüm
Aklımıza bile gelmiyor anne.
Canlar canlar gidiyor canlar kimbilir ne zaman var
Canlar canlar ne zaman bahar canlar canlar ne zaman bahar