Baran Eroğlu - Aidiyet

Aidiyet

Aidiyet, hayattan bi' beklentim yok
Bu benim marifetim, herşeyi fazla hızlı yaşadım
Adliyeler, gözyaşları, kaybedilen onca sene
Geçen zaman ömürdenmiş bunu ben çok geç anladım

İkamet sorunlarım, amcalarla aram kötü
Kaçacak yer mi kaldı, söyle hangi dağın başı?
26 senem bitti bugün bende aynı halde
Sokaktayım elde bira, umutsuzdur yarınlarım

Yanılmadım, babana bile bi' güven duyma
Ağrıların nüksedince yardım eden kimsen yok Baran
Belki en çok koyan şey ise bana
Özlememek kimseyi, bundan başka herşey yalan

Yanımda kalanlar az
Yine kendimle baş başayım
Hayatan beklentim ölmemek
Kendimden kaçmaktayım

Yanımda kalanlar az
Yine kendimle baş başayım
Hayatan beklentim ölmemek
Kendimden kaçmaktayım


Ben bi' kahverengi sokak köpeğiyim
Safranbolu Karabük yolunda ölmek üzereyeim
Birazdan gri bi ford çarpıcak bana
Beni izleyen bi' çift göz olucak ağlayıp kalan

Kafamda bi' ton paradoks besliyorum, bi' çoğu darmaduman
Olan hayatım için bi' şık, bi' çık git de saçmalamam
Kendime kalsın, kimse bilmesin bu çocuk
Sabahın beşine kadar neler düşünüp şarkı yazar

Günde 3 paket sigara, bıyıklarım nikotin
Telefonum çalmaz, bu ilk değil
Bi' ton insan düşününce hatırlar
Ben onları hiç unutmam, kalmayınca umutlar

Yanımda kalanlar az
Yine kendimle baş başayım
Hayatan beklentim ölmemek
Kendimden kaçmaktayım

Yanımda kalanlar az
Yine kendimle baş başayım
Hayatan beklentim ölmemek
Kendimden kaçmaktayım