Abdullah Akbulak - Gül Olur Geçer

Gül Olur Geçer

Doğumdan ölüme, var olan devran
Herkeste bir türlü, yol olup geçer
Uzun sanır evvel, bu ömrü insan
Bir bakar ki bir gün, yel olup geçer.
****
Gelmemiş dünyaya, boşu boşuna
Uymalı işleri, hem de yaşına
Helal haram gözet, her dem aşında
Bir lokma yese de, bal olup geçer
****
Bu dünya ikbalî görülür serab
Nice saray gördüm, bak şimdi harab
Herkes, ilahi bir emre muhatab
Kimi asi, kimi kul olup geçer
****

Mesele, kendini bilmektir önce
Fikr-edip âlemi, özden sevince
Varlığa, birliğe iman edince
Çölde olsa bile, gül olup geçer
****
Zayıftır unutur, verdiği sözü
Aslında balçıktır, bedeni özü
Her mevsim değişir, cemali yüzü
Kendisi kendine, el olup geçer.
****
Bu beden olmuştur, ruhlara kafes.
Geçmesin beyhude, sayılı nefes.
Mutlak bir hesap vardır, terazi hassas.
Her amel orada, tartılır geçer.