Mert Bilman - Belki

Belki

Belkilerle başlar hayat
Ne dersin?
Böyle olduğumdan hissediyorum temelli
Belki birine aşık olduğumdan hayat bedelli
Artık onu unutmaksa en büyük temennim !

Belki bende, belki sende, belki oda, belki sizde
İstermisiniz ? karmaşık bir hayat.
Bayatlamış ekmek misali umutlarım çöpte
Köhne bir kalp, öyle işte maalesef

Belkilerle geçirdim onyedi yılı
Ve işte, son durumum bu halde
Saçma ilişkiler, oldukça bitirdiler
Belkide hiç başlamadan bitirmekti en güzeli

Olmadı, oldukça çabaladım
İstediğim gibi bir hayat gerçekten olmadı
Bu kesitten bir tek en güzeli çocukluğum
Belki bu içtenlik bir kaç yılın burukluğu


NAKARAT:
Nerde ki mutluluk söyle battım dibe ben (yine en dibe)
Kanıyor kalbim, eriyorum yine ben (yine ben yine ben yine yine ben)


İşte, belkilerle geçmez hayat
Hiç garip değil mi? ne olduğunu anlamamak...
Öyle çaba vermek, ama hiç ulaşamamak
Kişiliğim oturuyor bak, geçmişide unutmak

İstemiyorum hiç oldukça güzel şey
Yaşadım acı - tatlı falan öyle geçti hayat
Sevdiklerimi bırak bana, lütfen
Onlarla mutluyum ben, beni anlasana

Nerde ki mutluluk, ulaşmak öyle zor
Hayatın bi parçası, ben de ki de koca bi rol
Bu perde de, omzumdaki yük çok ağır.
Öyle boşa hiç de, atmıyorum kahır

Öyle sersem oldum, biraz da şizofrenim
Zaman geçmedikçe deliriyorum vaktimin
Her anı baya bi' mutsuzluk sayfası
Geçen bu ömrümün her bir safhası