Murad Tuğşad Doğan - Özledim

Özledim

Büyük bir sessizliğe bürünmüş bu şehri her gece yalnız başıma olur olmadık saatlerde gezmekten sıkıldım artık..

Senin yanımda olmadığın anlarda yağmurun yağışı ile gözlerimden akan damlaların karışması ,
Ve kimsenin yüzümdeki hüzünü anlamaması ne kadar acı bir tablo.

Ben mutlu olmak istemiyorum , Ben seninle olmak istiyorum..
Beni anlıyor musun ?

Bayadır yoksun ,
Neredesin bilmiyorum ama ,
Özledim seni..
( Özledim galiba )

Sana ait bir kaç parça eşyadan başka hiç bir şey yok elimde ,
Ve biliyor musun ne öğrendim..(?)
İnsan özleyince çok çaresizleşiyormuş..
Şimdi o kadar çaresizim ki ne yapıcağımı nereye gideceğimi bilmiyorum..

Nerede olduğunu bilsem gelirdim sanırım hiç düşünmeden..
Zaten şuan benden en fazla bir kaç yüz kilometre uzaksındır ki bende mesafelerin hiç lafı olmaz bilirsin..
Ben seni hiç bir şeye aldırmadan sevdim..

Hatırlıyor musun ?
Sana ' Sen benim yanımdayken bile özlüyorum seni ' demiştim..
Şimdi yanımda yoksun ne kadar çaresizim anlıya biliyor musun ?
En kötü şey olsa gerek bazen ;
Elden hiç bir şeyin gelmemesi..

Her üşüdüğünde ' Canımı yakıyorsun '
Ben böylede mutlu olmayı öğrendim biliyor musun ?


Seni özlüyorum ,
Seni yazıyorum ,
Seni sayıklıyorum çoğu sabah uyandığımda ,
Seni görüyorum rüyalarımda ,
Seni ..
Seni seviyorum fazlasıyla..