Ahmet Bozkuş - Sevgili Nerede

Sevgili Nerede

Canım kurban olsun senin yoluna adı güzel kendi güzel güzel Muhammed
Şefaat eyle sen kemter kuluna adı güzel kendi güzel güzel Muhammed canım Muhammed
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni

Medine'de bir ikindi vakti.Yıl 1915.Mescid-i Nebevi'nin bir köşesinde bir adam ağlıyor.Mahcubiyet var sesinde.Kubbe-i Hadra'nın türbedarı soruyor o anda.Nedir ağlamasına sebep,bu kutlu bu ferahlatan mekanda.İçine hüznü düşüren endir,böyle ağlayan görmedim ben kaç senedir.Kesik kesik konuşuyor ağlayan adam,ben diyor,rüyalarımda görürdüm sevgiliyi,konuşurdum onunla mana âleminde buraya gelmeden önce.Şimdi ben bir kusur işledim diye ağlıyorum.Buraya gelip de onu yerinde göremeyince ya benim kusurum engel oldu onu görmeme,ya da sevgili yok yerinde belki de.
Kerevizdere'de bir savaş molası,toplansın diye yaralılar ve ölüler,askerin arasında bir yarbay,Hasan Bey.Bizzat kendi bakıyor askerin yarasına.O sırada yerde yatan bir düşman askeri kıpırdıyor sanki.Ona doğru yöneliyor yarbay Hasan Bey.Merhametten başka duygu değil kalbinde o anki.Düşman da olsa ilgilenmek gerek.Yaşıyor mu diye bakıyor eğilerek.Oysa yerde yatan düşman sinsice bekliyor,elindeki hançeri yarbayın tam göğsüne vurdu.Sarsıldı Hasan Bey,titredi gözleri.Vallahi niyetim kötü değildi,o anki sözleri.Asker şaşkına döndü,hemen sardılar yarayı,ama yarbay Hasan Bey gitmek için çoktan almıştı sırayı.Asker saklamak istiyorken içindeki elemi yarbay Hasan Bey soluyordu bambaşka bir âlemi.Bir anda fısıltıyla beni kaldırın dedi beni kaldırın.Kaldırdılar.Kana boyanmış elbisesi önünde birleştirdi ellerini.Bir misafiri karşılar gibi.Gül kokan bir rüzgara tutulmuş gibi.Asker şaşkın yarbay mahcub,asker şaşkın yarbay edepli,o anda dudaklarından döküldü kelime-i şehadet,sırrı çözüldü bu olayın nihayet.Ufka dönüktü yarbay Hasan Beyin gözleri.Yankılandı semada onun bu son sözleri. Neden zahmet buyurdunuz ya Rasulallah.Ey Mescid-i Nebevi'de ağlayan adam.Çökmesin içine iflah olunmaz gam.Belki hiç duymadın yarbay Hasan Beyi.Ama türbedarın rüyası çözecek her şeyi.Türbedar edebinden soramasa da senin sualini,cevap verdi sevgili.Hissedilen doğrudur,ben şimdi Medine'mde değilim,çok zor durumda bulunan asker evlatlarımı yalnız bırakmaya gönlüm razı olmadı.Şimdi onlara yardım ediyorum.Şimdi Çanakkale'deyim.

Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni