Ahmet Bozkuş - Ben Şehit

Ben Şehit

İman dolu göğsümüzden korktu düşman geldi dize şimdi kutlu bir müjde var ötelerden gelen bize
Çanakkale Çanakkale selam olsun istikbale Çanakkale Çanakkale can verdik biz istiklale.

Ben Ahmet.Kavruk yüzümden kara gözümden yanık sözümden Çukurova'nın güneşi mesuldür.Kara şalvarımla geldim ceplerimde buğday tanesi.Bir de annemin duasıyla geldim.Babamın haberi yok abiler.Onu gönderdiğimiz cephenin adını unuttum.Çok zaman oldu.
Ben Hasan.Tam mevsimiydi denizin balığın ve rüzgarın.Denizimiz kara tenimiz sarı çakır gözlüm diye severdi annem beni.Çakır gözlüm diye uğurladı.Bu sene de rahat etsin hamsiler.Doyasıya gezsinler.Şimdi vira Bismillahımız Çanakkale'dir abiler.
Ben Ömer kardeşim Feyzi'yle beraber geldik abiler.Ben okulu yarım bıraktım o düğününü.Nasıl da kıpır kıpırdık bir görseniz.Diyarbakır duyuyordu sesimizi.Haykırıyorduk kol kola.Tiz ava tiz ava.Sonra birden karardı hava.Düşman dediler yürüdük yürüdük abiler.Ne tren vardı ne de at.Yürüdük kaç gün kaç yüz saat.
Ben Hikmet.Yaşım o kadar da küçük değil abiler.Zaten nüfusa küçük yazdırmış bizimkiler.Eğer jilet bulsaydım çoktan çıkardı bu bıyıklar.Hiç öyle tıfıl demeyin boşuna.İki haftaya uzarım geçerim tüfeğin boyunu.
Ben Seyfullah Tıp Fakültesinden geldik 45 arkadaşla.Sorarsınız bilirim.Daha alan seçmedik abiler.Nasıl kitap taşıdıysak memleket için silah da taşırız evvelallah.
Ben Urfa'lı Mehmet.Ben İzmir'li Rıza.Ben Kerkük'lü Hüseyin.Ben Malatya'lı İsmail.Ben Üsküp'lü Cemil.Ben Sivas'lı Fatih.Ben şehit adım belki yazar belki yazmaz mezar taşımda.Kaç kişiyiz burada bilemem benim yaşımda.Ben şehit yanyana düştük toprağa 250.000 yiğit.Sorduk birbirimize.Öldük mü şimdi.Ölmek buysa yaşamak neydi ki dedi filozof Ali.Bir görseydiniz bizdeki o hali.Düğün yerindeydik sanki.Bayram gününde bir dağın arkasında bir dünyanın önünde bir can ne ki bin canımız olsa feda üzülmeyin abiler biz üzülmedik acı duymadık acıkmadık kanlı gömleğimizle yanyana yatıyoruz Adana'lı Diyarbakır'lı Rize'li memleket muhabbeti şimdi bitti.Anladık ki hepimiz aynı memleketliymişiz.Anladık ki hepimiz ezelden kardeşmişiz.Yerimiz yurdumuz belli abiler.Biz hepimiz vurulduğumuz yerdeyiz.Çanakkale'deyiz.
Ölümden korkmak da neymiş düğün bize bayram bize şehadeti kapmışız biz gayrısından ne gam bize
Çanakkale Çanakkale selam olsun istikbale Çanakkale Çanakkale can verdik biz istiklale.