Ahmet Özhan - Hülyalarımdaki Dünya

Hülyalarımdaki Dünya

Hülyalarımdaki Dünya
Söyleyin nerede ruhumun dünyası o diyar,
Ferhat gibi dağları yarıp yarıp gideyim..
Eşiğine baş koyup da ağlayayım zAr zAr,
"Ne olur gel, gel artık" diye feryat edeyim
Yıllar var onun hayaliyle avunuyorum,
Kanayan şu gönlümde en onulmaz yaralar;
Kimse bilmez nasıl bir hicranla yanıyorum,
Gözlerimden akan gönlümdeki hAtıralar...
Ey tatlı hülya, bir şifA sun kendi dilinden,
Ateş-i hicranımı onunla söndüreyim.
Vur mızrabını, nağmeler duyur bam telinden,
Duyur ki, onunla efgAmmı dindireyim.